Obznana je bila odgovor buržoazije na veliko i brojno jačanje Partije. Cilj Obznane bio je da se buržoazija i dinastija učvrste na vlasti i da se onemogući svaka legalna aktivnost komunista i radničke klase uopšte. Posle Obznane došlo je do masovnih progona rukovodilaca i članova KPJ i Sindikata.
Ukupna dužina plovnih kanala danas iznosi:
Plemićima u Ugarskoj bilo je ispod časti da se bave trgovinom, a jobagyi (mađarski kmetovi) nisu mogli, pa je zbog toga trgovina bila slabo razvijena. U takvim uslovima bilo je razumljivo što su Srbi, koji su raspolagali potrebnim sredstvima, ubrzo preuzeli veći deo trgovine u svoje ruke.
Društveni život u Novom Bečeju i Vranjevu pre pedesetak i više godina odvijao se uglavnom u Sokolani i kafanama. Tu su se održavale konferencije, sednice i sastanci političkog ili naučnog karaktera. Jednom rečju, sve razonode i društvene aktivnosti odvijale su se u kafanama i Sokolani – u zatvorenom prostoru. Izuzetak su bili letnje kupanje na Tisi, fudbalski treninzi i utakmice u šumici Gradište.
U periodu od 1947. do 1957. godine obavljena su istraživanja, geodetska snimanja, izrađene su studije i urađeni idejni projekti.
Od 1957. do 1977. godine izrađeni su glavni projekti i izgrađena je osnovna kanalska mreža. Radovi su se odvijali u promenljivim uslovima, a teškoće na koje se nailazilo pomerale su rokove i usporavale izgradnju.
Mnogobrojne kuglane u novobečejskim kafanama, potvrđuju da je ovaj sport bio omiljena zabava žitelja grada na Tisi. Najstarija, na ovim prostorima, svakako je ona u dvorcu „Sokolac“ kod Novog Bečeja, koja je izgrađena u XIX veku. To je jednostazna kuglana (na slici) koja bi i danas, uz male adaptacije, mogla da bude u funkciji i istovremeno zanimljiva turistička atrakcija. Postojanje kuglane u dvorcu samo potvrđuje da je kuglanje bila omiljena igra aristokratskog staleža.
Telečki je bio neobična, znatiželјna, živa, radoznala, mnogostrana i nadasve uznemirena ličnost. Na početku rada naših prvih profesionalnih pozorišta brzo se našao u prvom planu i postao, naša prva glumačka zvezda. Rođen je u banatskom selu Kumane 23. jula/4. avgusta 1839, a umro je u Novom Sadu 28. aprila (odnosno po tzv. novom kalendaru) 10. maja 1873. „u 7 i po sahatau veče».
Sredinom pedesetih godina XX veka u OŠ „Miloje Čiplić” osnovana je, pored raznih vannastavnih aktivnosti, i foto-sekcija. Ona je u početku svog postojanja raspolagala sa svega nekoliko foto-aparata tipa vilia, werra 1, beirette, a u kasnijem periodu su nabavljeni smena 8M, zenit 11, praktica PL nova I, altix, i dva blica. Nakon kupovine aparata za uveličavanje marke krokus i hemikalija za laboratoriju, sekcija je zatvorila ciklus izrade fotografija. Foto-sekciju su tokom 3-4 decenije postojanja vodili nastavnici: Alajoš Šatai, Vukomir Stojić, Bane Pecarski i Silard Balint. U to vreme bile su priređivane izložbe takmičarskog karaktera foto-sekcija škola iz opštine Novi Bečej.
Etnička struktura stanovništva na teritoriji opštine veoma je šarolika. Na ovom području već dugo živi više od 12 naroda i narodnosti. U kratkom istorijskom osvrtu na period naseljavanja, naglasili smo da su Srbi bili prvi doseljenici koji su na ovom tlu ostali do danas. Nakon njih, u nekoliko navrata, naseljavaju se Mađari, a potom Nemci i ostali narodi. Veća nacionalna šarolikost javlja se tek posle Drugog svetskog rata.
Kompleksna geografska monografija svake subregije u Vojvodini sadrži prirodno-geografske i društveno-geografske karakteristike određenog prostora. Da bi se što bolje sagledao nastanak i privredni razvoj opštine Novi Bečej, neophodno je najpre upoznati fizičko-geografska obeležja ove vojvođanske regionalne jedinice, koja na određeni način predstavljaju prirodne uslove ekonomskog razvoja.
Nevenka Brusin upisala se u istoriju kao prva glumica iz malog vojvođanskog mesta Kumane, koja je krajem 19. veka krenula putem pozorišne umetnosti i ostavila trajan trag u kulturi svoga vremena.
Pre pet decenija, Novi Bečej je bio poprište jednog od strašnih zločina Drugog svetskog rata.
Posle petomesečnog zatočenja, iz Novog Bečeja je u jednom danu i zauvek nestala jevrejska zajednica, koja je u našem gradu postojala više od stopedeset godina.
Generacije posle rata nisu mogle ni saznati ni iskusiti prisustvo ovih ljudi, a oni su za privredni i kulturni razvoj naše sredine bili izuzetno značajni.
Na scenu naive Janoš Mesaroš stupa početkom šezdesetih godina prošlog veka. Mladi i talentovani umetnik tada postaje član grupe naivnih umetnika „Selo“, koju je u Novom Bečeju osnovao Dragiša Bunjevački. Uz Bunjevačkog, jednog od najznačajnijih predstavnika naive u nas, stvarali su i Milica i Milivoj Mirić, Svetozar Kiselički, Tivadar Košut i Janoš Mesaroš.
11–13. maj 1994.
Uspešna organizacija prvih „Obzorja na Tisi“ nije ostala nezapažena u muzičkim krugovima Srbije.
Pored Ženske ruske gimnazije – Harkovskog instituta, Novi Bečej je od 1924. godine imao i osmorazrednu, odnosno potpunu gimnaziju. Njen puni naziv glasio je: "Privatna s pravom javnosti mešovita puna realna gimnazija u Novom Bečeju". Ova gimnazija imala je ista prava kao državne gimnazije, s tom razlikom što je njeno izdržavanje delimično finansirala opština, dok su glavni teret snosile porodice učenika.
Nema podataka o nastanku škola u Novom Bečeju ni u opštinskim, ni u crkvenim dokumentima, pa su sveštenici, početkom dvadesetog veka, pokušali da na osnovu usmenih kazivanja da dođu do najstarijih vremena — od kada su škole osnovane i počele s radom. U tom su malo uspeli, jer su se sećanja protezala najdalje do polovine devetnaestog veka. Zbog toga smo prinuđeni da koristimo opšte podatke o školama u Banatu, jer se među tim podacima pominje postojanje, ali ne i godina nastanka, škole u Novom Bečeju i Vranjevu.
Prva Srpska Zemljoradnička Zadruga osnovana je u Vranjevu mesecu novembra 1909. godine. Osnivači zadruge bili su: Dušan Vujackov, Bogoljub Malešev, Miloš Isakov, Ivan Popov, Nova Dujin, Živa Malešev, Živko Pejin, Nikola Tomašev, Marinko Perić, Arkadije Miletić, Živa Pantelić, Joca Vrebalov i Isa Tomašev. Za pretsednika zadruge izabran je Dušan Vujackov, a za poslovođu Bogoljub Malešev, koji su i najviše zasluga stekli oko osnivanja zadruge.
Prvi skupštinski izbori za Konstituantu raspisani su tek dve godine posle ujedinjenja, kada je buržoazija smatrala da je postigla određenu međunarodnu i unutrašnju konsolidaciju. Da bi se osigurala na izborima, nije dozvoljavala ni elementarna građanska prava u oblastima bivše Austro-Ugarske: slobodu zbora i dogovora.
Ugledni kumanački učitelj Aleksandar "Šandor" Popović rođen je u Bačkom Petrovom Selu, gde mu je otac bio opštinski činovnik. Kasnije je živeo u Beogradu, gde je ostvario svoju profesorsku karijeru. Supruga mu je bila Cveta Horvatova, sestra poznatog apotekara Dušana Horvata, a otac joj je bio učitelj Radislav.
Hatar Novog Bečeja ima oblik nepravilne geometrijske slike. Pravcem sever — jug prostire se u dužini od 26,2 km, a pravcem istok—zapad 24,8 km. Najduža osa hatara pruža se od najjugozapadnije tačke Bisernog ostrva ka najisturenijoj tački na severoistoku, i iznosi 30,5 km. Karakteristično je da se hatar prostire s obe strane Tise, tako da jednim manjim delom zahvata i prostor Bačke. Ukupna površina hatara iznosi 282 km2, odnosno 28.311 ha. Najvećji deo hatara je na banatskoj strani i zauzima površinu od 24.220 ha. Delovi hatara prostiru se uz desnu obalu Tise: Biserno ostrvo sa 2.678 ha, Medenjača sa 909 ha i Karakter sa 504 ha.
Reč salaš je mađarskog porekla (szallas) i koristi se još u 13. veku. I danas, u Mađarskoj postoje brojna naselja sa dodatkom imenu zsallas kao na primer: Kisuvszallas, Jakobszallas, Kunszallas, Fiilopszallas, Szabadszallas i dr.
Partijsko-sindikalnom kongresu za Vojvodinu, održanom u Novom Sadu 7. i 8. januara 1920. godine prisustvovao je kao delegat Kumana Ljubomir Čolić, koji je bio izabran za člana Kontrolnog odbora Izvršnog odbora Pokrajinskog veća za Vojvodinu.
Jevrejska zajednica u Novom Bečeju i Vranjevu imala je duboke korene i značajnu ulogu u privrednom, društvenom i kulturnom životu mesta između dva svetska rata. Jevreji su bili trgovci, lekari, činovnici, zanatlije, bankarski radnici i preduzetnici — ljudi koji su doprinosili razvoju zajednice i čiji su domovi, radnje i porodice bili deo svakodnevnog života Novobečejaca.
Hajnalka Zerebelјi je prvi ženski advokat u Novom Bečeju. Posle više decenija profesionalnog rada, iza sebe ima bogato iskustvo, koje rado prenosi mladim kolegama.
Rođena je 14. aprila 1959. godine u Zrenjaninu, gde je završila osnovnu školu i gimnaziju, prirodno-matematički smer. Pravni fakultet završila je u Novom Sadu. Iako je rodom iz Zrenjanina, sebe smatra Novobečejkom, a Novi Bečej gradom sa posebnom dušom.
Vredna je pomena, možda ne revolucionarna, ali bez sumnje burna školska prošlost Novog Bečeja između dvadesetih i tridesetih godina dvadesetog veka.
Novi Bečej od 1908. godine ima četvororazrednu građansku školu u kojoj su se obrazovala deca, uglavnom za potrebe novobečejske trgovine i zanatstva. Oni koji su želeli da se dalje školuju, a roditelji im imali potrebna sredstva odlazili su u obližnje gradove Veliki Bečkerek, Veliku Kikindu, pa i u Novi Sad i Sremske Karlovce. Školovanje van mesta boravka roditelja značilo je ograničavanje daljeg školovanja.
Na prirodni priraštaj stanovništva, pored ostalih faktora, utiču dve osnovne komponente: natalitet (ili rađanje) i mortalitet (ili umiranje). Razlika ovih dveju komponenata čini prirodni priraštaj stanovništva na određenom prostoru.
Prirodni razvoj stanovništva novobečejske subregije, posmatran i analiziran u dužem vremenskom razdoblju, ispoljava razlioite promene. Pre drugog svetskog rata, sva naselja sadašnje opštine karakterisao je pozitivni prirodni priraštaj. U svakoj godini bilo je više rođenih nego umrlih lica. Prirodna reprodukcija stanovništva ostvarivana je na celoj teritoriji sadašnje subregije.
Koliko je bio častan, odvažan, human i hrabar u presudnim trenucima, možda najbolje ilustruje sećanje Ivana Ivanjija, izneto u govoru na Bogdanovoj sahrani.
Ivanji je tada ispričao kako je, kao Jevrejin, uspeo da pobegne iz Banata, gde su Folksdojčeri među prvima sproveli genocid nad Jevrejima.
Pozorišni rad Jovana Kneževića uglavnom je fragmentarno poznat naročito od vremena kada je osnovao sopstveno glasovito teatarsko društvo u jesen 1860. Tada se pramenom političke klime u Ugarskoj i dobijanjem veće političke slobode i samostalnosti (tzv. Oktobarska diploma 1860.), ponovo uspostavlja aktivan pozorišni život među Srbima nakon desetogodišnje Bahove apsolutističke torture.
Biljni svet novobečejske subregije ima osnovne karakteristike stepske panonske vegetacije, sa posebnim obeležjima vegetacije banatskog Potisja. Prirodna vegetacija u najvećem delu ovog kraja zamenjena je kulturnim biljem. Preko 90% površina stare prirodne stepske vegetacije preorano je i pretvoreno u obradivo zemljište.
Prvi organizovani oblici plivačkog sporta javlјaju se, već krajem XIX veka, u više gradova na prostoru današnje Vojvodine, pre svih u Somboru, Subotici, Zrenjaninu i Senti. Prva plivačka sekcija osnovana je 1887. godine u Somboru, u okviru Somborskog sportskog udruženja. Takva udruženja formirana su potom u Subotici, Zrenjaninu i Senti, a kasnije, između dva svetska rata, u Novom Sadu, Kikindi i Novom Bečeju.
