Generalni koncept zaštite, razvoja i upravljanja specijalnog rezervata prirode "Okanj bara" zasniva se na stepenu očuvanosti slanih jezera u paleomeandrima i slatina različitog stepena zaslanjenosti, ostataka livadsko – stepske vegetacije, kao osnovnih prirodnih vrednosti koje predstavljaju prioritet zaštite u panonskom biljnogeografskom regionu. Zatim, na prisustvu i intenzitetu ugrožavajućih faktora i potrebi revitalizacije prirodnih staništa, odnosno obnavljanja stepskih fragmenata. Zaštita prirodnih vrednosti, naročito Okanj bare kao reprezentativne slane bare, drugih barskih ekosistema karakterističnih za slanu podlogu, halofitske vegetacije i bogatog i raznovrsnog specijskog diverziteta, kao i značajnih vrsta na nacionalnom i međunarodnom nivou zahteva primenu tradicionalnih vidova korišćenja prirodnih resursa kao meru aktivne zaštite.
Vlažne livade i pašnjaci pokazuju znakove eutrofizacije koja se manifestuje u povećanoj proizvodnji biomase i praćena je padom specijskog diverziteta. Redovno odstranjivanje biomase značajno usporava sukcesiju ovih staništa i doprinosi očuvanju prirodnih vrednosti područja. Kontrolisana primena tradicionalnih vidova korišćenja prirodnih resursa, kao što su košenje, ispaša i seča trske, predstavlja osnovnu meru zaštite ovih staništa.
Radi obezbeđenja optimalnih uslova za opstanak prirodnih retkosti, navedene aktivnosti treba ograničiti vremenski, tj. kositi posle donošenja plodova zaštićenih biljnih vrsta, a početak ispaše propisati u skladu sa periodom gnežđenja ptica. Ograničenje treba provesti i prostorno, očuvanjemnetaknutosti određenog procenta tršćaka i slatina svake godine. Tehnički uslovi korišćenja takođe treba da budu usklađeni sa zaštitom retkih vrsta određivanjem zabrane košenja teškom mehanizacijom, primenom zaštitnih mera za faunu tokom košenja i sl.
Rezultati monitoringa revitalizacije degradovanih slatina na severnom delu istočnog Potisja u Mađarskoj ukazuju na međuzavisnost predeonih karakteristika i biodiverziteta. Ovi rezultati upotpunosti se mogu primeniti i na slatinama srednjeg Banata, kod nas. Raznovrsnost ptičjih vrsta je bila veća na staništima mozaične strukture i stabilizacija njihovih zajednica se odvijala znatno brže u odnosu na velike homogene površine. Mozaičnost se održava sezonskim oscilacijama nivoa površinskih i podzemnih voda, slično prirodnoj dinamici vodnog režima slatina (Aradi, Gőri, 1997). Iz tih razloga revitalizaciju vlažnih staništa na "Okanj bari" treba sprovesti u skladu sa uzvrđenim ekološkim karakteristikama slatina.
Za uspešno sprovođenje zaštite i revitalizaciju vlažnih i stepskih staništa neophodno je obezbediti dinamiku podzemnih voda koja održava gradijente saliniteta u depresijama. Takođe, potrebno je predvideti mogućnost otkupa poljoprivrednog zemljišta u korist zaštite prirode, tj. upravljača zaštićenog područja. Radi očuvanja travne vegetacije neophodno je podsticati razvoj ekstenzivnog stočarstva, posebno ovčarstva.
U tom smislu, neophodno je da se programi razvoja regiona usklade sa ranjivošću područja i sa principima održivog razvoja. Kako se radi o zaštićenom prirodnom dobru, odredbe Zakona o zaštiti prirode ("Sl. Glasnik RS", br. 36/09, 88/10 i 91/10), u granicama zaštićenog dobra predstavlja specijalni zakon, a sa Uredbom o zaštiti moraju da se usklade planovi uređenja prostora, upravljanje vodama, lovne i druge osnove kojima je obuhvaćen prostor pod zaštitom.
U okruženju zaštićenog područja određena je zaštitna zona koja najvećim delom obuhvata prostor sa obradivim površinama kao i malobrojnim slatinskim livadama i pašnjacima, u katastarskim opštinama sva četiri naselja koja gravitiraju prema Rezervatu. Ovako određena zaštitna zona, sa propisanim režimom koji podrazumeva održivi razvoj i kontrolisano korišćenje prirodnih resursa, omogućava umanjenje negativnih uticaja, odnosno sprečavanja fragmentacije i drugih oblika degradacije područja SRP „Okanj bara“.
Korisnici prostora unutar zaštitne zone treba da imaju prioritet prilikom konkurisanja za dobijanje kredita i donacija u cilju razvoja održivih vidova korišćenja prostora (npr. seoski i eko-turizam, održiva poljoprivredna proizvodnja).
Radovi na zaštićenom prirodnom dobru, koji nisu zabranjeni podležu obaveznoj izradi Studije o proceni uticaja na životnu sredinu, polazeći od odredbi Zakona o proceni uticaja na životnu sredinu ("Sl. Glasnik RS", br. 135/2004). Određenije uslove kao pravila reda i ponašanja korisnika i posetilaca na zaštićenom području, utvrdiće Upravljač posebnim aktom, a po prethodno pribavljenim uslovima i mišljenju organizacija nadležnih za poslove zaštite prirode.
Organizacija i sprovođenje mera zaštite u zaštitnoj zoni i sanacije područja u slučaju akcidenta, moraju se definisati izradom odgovarajućih studija procene uticaja za objekte za koje je ova obaveza utvrđena odgovarajućom zakonskom regulativom.
Specijalni rezervat prirode „Okanj bara“ jednim delom se graniči sa rekom Tisom, sa kojom u ekološkom smislu predstavlja prirodnu celinu. U površinskom reljefu, zapadno od Okanj bare, postoji nekoliko plićih depresija lučnog oblika okrenutih ka Tisi. Južni krak Okanj bare, preko voka Šikšov, se naslanja na niz povezanih depresija pod nazivom Čikoš od kojih je odvojena nasipom sa saobraćajnicom. Severni krak Okanja se naslanja, preko pliće depresije Okanjica i bare Žuglja, na baru Crvenka. Bara Crvenka zajedno sa barom Nađoš većim delom godine imaju vodu. Sa zapadne strane se Okanj bara graniči višim terenom na kojem se nalaze oranice. Pored ovih depresija, postoji i niz manjih bara i vlažnih livada, ispresecanih kanalskom melioracionom mrežom. Navedeni vlažni i močvarni tereni prema Tisi predstavljaju ekološke koridore. Prilikom izgradnje novih i obnavljanje postojećih vodoprivrednih objekata treba primeniti tehnička rešenja kojima se obezbeđuje prohodnost ekološkog koridora u skladu sa Uredbom o ekološkoj mreži.
