1. Vi ste ovde:  
  2. Kovači medalja

Uvod

Stevan Davidović Kovači medalja

Prilog za monografiju Teškoatletskog kluba "Jedinstvo" iz Novog Bečeja ima za cilj da u godini koja je na izmaku, i na ovaj način, obeleži rezultate i uspehe koje je klub u svojoj dugoj i bogatoj istoriji beležio.

Dizači tegova TAK "Jedinstvo" su ponos Grada na Tisi, a u analima ovog primernog sportskog kolektiva ostaće zlatnim slovima upisano da su prvi klub iz Novog Bečeja koji je dospeo do Prve savezne lige, kao i to da su prvi svom gradu podarili titulu ekipnog prvaka države.

U pojedinačnoj konkurenciji veliki broj sportista se sa takmičenja, kao po pravilu, vraćao sa medaljama, titulama pokrajinskih, republičkih i državnih prvaka, pa je i logičan naziv ove publikacije "Kovači medalja".

Od antičkih vremena

Stevan Davidović Kovači medalja

Takmičenje u dizanju tereta (kamena) održavalo se još od antičkih olimpijada, dok se dizanje tegova kao sportska dicsiplina pominje pre više od 200 godina.

Prvi klubovi u dizanju tegova osnovani su 1880. godine u Nemačkoj, a već sedam godina kasnije (1887) održano je u Londonu prvo nezvanično prvenstvo sveta za amatere i profesionalce. Prvi nezvanični Svetski šampionat održan je u Londonu 1891. godine, a tačno pre sto godina (1898) održano je prvo službeno prvenstvo sveta u Beču, a apsolutni prvak bio je Austrijanac Viljem Turk.

Dizanje tegova bila je jedna od disciplina na prvim modernim Olimpijskim igrama u Atini 1896. godine. Na ovoj Olimpijadi dizanje tegova imalo je dve discipline, podizanje tegova jednoručno i dvoručno.

Novobečejci među prvima

Stevan Davidović Kovači medalja

U Novi Bečej prvi tegovi stigli su 1952. godine, a vezani su za ime Đoke Joržikina, koji je kao član beogradskog Partizana stigao u grad na Tisi i odmah formirao Sekciju teškoatletskog kluba.

Članovi ove sekcije (u to vreme pretežno rvači) trenirali su u staroj menzi Fabrike crepa "Polet", a tegove su koristili kao obavezni rekvizit u sklopu svojih treninga. Kako je klub rvača radio kratko vreme ostali članovi, a pre svih Borivoj Draganov, Svetozar Bugarski, Ištvan Kovač, Braša Bunjevački, Karolj Deža, Veselin Draganov i dr. su od 1954. godine aktivno počeli da upražnjavaju novu, a u to vreme u Novom Bečeju manje poznatu sportsku disciplinu dizanje tegova.

Prvi pojedinačni uspesi

Stevan Davidović Kovači medalja

Nije trebalo da prođe mnogo vremena da rezultati marljivog, strpljivog i svakodnevnog vežbanja daju prve rezultate. Novobečejski dizači tegova postali su redovni učesnici kako ekipnih tako i pojedinačnih takmičenja.

Ubrzo su počeli da stižu uspesi i medalje sa pokrajinskih i republičkih takmičenja. Prve značajnije rezultate ostvarili su Slobodan Josimović i Karolj Ivegeš, ali u okviru Sportske čete JNA. Trebalo je da prođe više od jedne decenije da novobečejski takmičari osvoje medalju i na državnom prvenstvu.

Prvi takmičar Jedinstva koji je osvojio medalju na državnom prvenstvu bio je Đura Kermeci koji je u srednjeteškoj kategoriji (90 kg) 1971. godine u slovenačkom gradu Domžale osvojio drugo mesto, a time i srebrnu medalju. Rezultat ovog "pozajmljenog" Zrenjaninca u triatlonu je bio 387,5 (125,117.5,145) kilograma.

Vrebalov prvak države

Stevan Davidović Kovači medalja

Uporedo sa takmičenjima u dizanju tegova održavala su se i prvenstva države u disciplini snage, koja se sastojala od posebne tehnike koja se razlikovala od klasičnog dizanja tegova.

Prvi Novobečejac koji je na prvenstvu države u disciplini snage osvojio medalju bio je Čedomir Vrebalov. Ovaj izuzetno zahvalni klubski igrač svojevrsne tehnike je 1970. godine u srednjoj kategoriji (75. kg) osvojio treće mesto rezultatom 430 (115, 140, 175) kilograma.

Samo godinu dana kasnije Čedomir Vrebalov je ponovio ovaj uspeh. Bronzanu medalju na državnom prvenstvu je ostvario nešto boljim rezultatom, u tratlonu je podigao 445. kilograma. Te 1971. godine Imre Stari je u lakoteškoj kategoriji (82,5) sa 360 podignutih kilograma osvojio takođe bronzanu medalju.

Mladi ponos kluba

Stevan Davidović Kovači medalja

Od prvih dana u klubu se vodila velika briga o mladima. Prema evidenciji kojom raspolažemo, može se videti da su se mladi, kao po pravilu, sa svakog takmičenja vraćali sa medaljama.

Tako je 1968. godine Ivan Marticki postao, u Somboru prvak Srbije, dok je Lajoš Mihalj bio treći. Već sledeće godine Emil Šijački je drugi a Branislav Vlaškalin je posle srebrne medalje na prvenstvu Srbije bio treći.

U vreme kada je brigu o mladima preuzeo trener Ištvan Đerki juniori su bili još uspešniji.

Posebno uspešna bila je 1970. godina kada je Branislav Vlaškalin postao prvak države, Laslo Hajdu i Imre Stari su bili drugi, a Silvester Sekereš treći, dok je ekipa Jedinstva u ukupnom plasmanu bila druga.

Stigli do elite

Stevan Davidović Kovači medalja

Dizači tegova su marljivo radili pod nadzorom trenera, a u isto vreme i aktivnog takmičara Borivoja Lalića, da bi posle nekoliko sezona u drugoligaškom društvu prvi veliki uspeh zabeležili 1965. godine kada su ostvarili plasman u Saveznu ligu gde se takmičenje odvijalo po grupama, ekipa je tada nastupala pod imenom DTV "PARTIZAN". Ovaj uspeh ostvarila je ekipa u sastavu Borivoj Lalić, Dušan Milankov, Geza Zedi, Janoš Zedi, Jožef Zelei, Čedomir Vrebalov i Janoš Vajda.

Novobečejci su se u prvoj godini u Saveznom rangu (1966.) u svojoj grupi takmičili sa Partizanom iz Novog Sada, Herkulesom iz Bača i zrenjaninskim Banatom, ali nisu uspeli da sačuvaju prvoligaški status.

Zanimljivo je istaći da je te godine DTV "Partizan" pojačao iskusni dizač tegova iz beogradskog Partizana Dušan Đorđević koji je imao samo nekoliko nastupa za ekipu.

Povratak u prvu ligu

Stevan Davidović Kovači medalja

Veoma brzo su Novobečejci prebrodili ispadanje iz Prve savezne lige. Već u drugoj godini takmičenja, u drugoligaškom društvu, ponovo su blistali. U sezoni 1975. u konkurenciji Partizana iz Vukovara, Novog Sada, "Simpo" iz Vranja, Mladog Radnika iz Požarevca i Slavonija iz Osijeka Novobečejci nemaju premca. Prvenstvo su okončali izvanrednim bilansom pet uzastopnih pobeda (54:10).

Ulazak u elitno društvo novobečejski dizači su pred svojim navijačima "overili" atraktivnom pobedom od maksimalnih 10:0 protiv ekipe "Simpa" iz Vranja.

Pohvale novobečejskim dizačima tegova stizale su sa svih strana, a zahvaljujući svojim izuzetnim rezultatima kako za ekipu tako i pojedinačnim takmičenjima Ferenc Balint je u anketi "Hronike novobečejske opštine" proglašen za sportistu 1975. godine.

Smena generacije

Stevan Davidović Kovači medalja

Posle skoro dve decenije izvanrednih uspeha i rezultata dostojnih poštovanja na red je došla i neminovna smena generacije. Iskusni takmičari, koji su prebrodili mnogobrojna prvenstva i turnire, lagano su svoja mesta ustupali mlađima.

Međutim rezultata je i dalje bilo osvajale su se titule i medalje što nije ostalo nezapaženo. Tako je 1981. godine TAK "Jedinstvo" dobilo najveće sportsko priznanje Vojvodine Nagradu "Jovan Mikić Spartak" koju je u Novom Sadu primio kapiten ekipe Ferenc Balint.

Ovo priznanje kao da je donelo novi podstrek članovima kluba, ekipa se konsolidovala, a za trenera je postavljen iskusni takmičar Branislav Vlaškalin.

Đura Radu legenda koja traje

Stevan Davidović Kovači medalja

U čitavoj plejadi mladih takmičara o kojima je brigu vodio Dugogodišnji trener Ištvan Đerki, 1976. godine jedan skromni trinaestogodišnjak privukao je posebnu pažnju. Bio je to Đura Radu (rođen 1963. godine) koji će, ubrzo samo posle dve godine rada, sa specijalnom lekarskom dozvolom početi da nastupa za seniorsku ekipu.

Nastupao je na mnogobrojnim takmičenjima za mlađe kategorije, postao standardni prvotimac, a po pravilu bio među najboljima da bi 1982. godine izborio stalni status juniorskog državnog reprezentativca.

Usledila su velika takmičenja od kojih ističemo Juniorsko prvenstvo Evrope (San Marino 1983.) gde je Radu osvojio šesto mesto sa rezultatom (270 120,150 kg.).

Prva bronzana medalja

Stevan Davidović Kovači medalja

Posle raspada SFRJ značajno se smanjio broj klubova u zemlji pa je bilo neminovno da se sistem takmičenja u SR Jugoslaviji prilagodi novim uslovima.

Tako su u toku godine organizuju kvalifikacioni turniri (dva do tri godišnje) da bi se krajem godine na finalnom turniru odlučivalo o tituli ekipnog državnog prvaka.

Prvu bronzanu medalju Novobečejci su osvojili na 36. ekipnom prvenstvu države koje je održano 24. oktobra 1992. godine u Sremskoj Mitrovici.

Za Jedinstvo su nastupili: Mihalj Farkaš 172,5 (80, 92.5), Goran Lukić 185 (90, 95). Imre Kinčeš 195 (90, 105), Goran Gvozdenović 205 (90, 115). Janoš Zedi 195 (90, 105), Predrag Radonić 85 (85, 0) i Robert Kurunci 220 (100, 120).

Na 37. Prvenstvu države 1993. godine (Sremska Mitrovica) Jedinstvo je bilo četvrto (Zlatko Pavlović, Karolj Horvat, Zoran Ćurčić, Mihalj Farkaš, Imre Kinčeš, Janoš Zedi), da bi isti plasman Novobečejci ponovili godinu dana kasnije (1994) u Inđiji kada su nastupili: Zlatko Pavlović, Zoran Ćurčić, Imre Kinčeš, Mihalj Farkaš, Janoš Zedi i Đura Radu.

U novim prostorijama

Stevan Davidović Kovači medalja

Godina 1995. za novobečejske dizače tegova je od posebnog značaja. Večiti beskućnici, su konačno dobili svoj kutak u Sportsko rekreacionom centru "Jedinstvo".

To je otvorilo novu eru ovog kluba i omogućilo da se veliki broj mladih opredeli za ovaj izuzetno naporan, ali i atraktivan sport.

Klub se, dolaskom u nove prostorije, u svakom pogledu konsolidovao, izabrano je novo rukovodstvo u kojem su pored privrednika svoje mesto našli i bivši članovi kluba, a za predsednika kluba je izabran Jovo Popović, samostalni privrednik.

Konačno titula

Stevan Davidović Kovači medalja

Ukoliko je godina 1973. jedna od najznačajnijih u istoriji ovog trofejnog kluba, jer je ekipa izborila mesto u jedinstvenoj Prvoj saveznoj ligi koja je te sezone bila i najbrojnija (10 klubova), onda i 1996. zaslužuje da se zlatnim slovima zabeleži u analima kluba.

Dizači tegova iz Novog Bečeja su posle tri turnira izborili učešće u finalu i pravo da se bore za titulu državnog prvaka.

Vredni sportski radnici ovog kluba, sa mnogo volje i ljubavi, pristupili su organizaciji 40. ekipnog prvenstva države.

Hladni 7. decembarski dan nije bio prepreka da u Novi Bečej na takmičenje dođe čak sedam ekipa (5 u konkurenciji i 2 van konkurencije). Na merenju pored takmičara domaćeg Jedinstva, tu je veliki favorit Željezničar iz Inđije kojeg predvodi iskusni as Milutin Kočinac, klub svetlih tradicija i višegodišnji prvak države Radnički iz Sombora, Srem iz Sremske Mitrovice, Herkules iz Bača, a tu su i takmičari druge ekipe Srema iz Sremske Mitrovice (van konkurencije) i zrenjaninskog Banata koji nisu imali kompletnu ekipu, mada su trebali da brane prošlogodišnju titulu.

Dva puta drugi

Stevan Davidović Kovači medalja

Šampionska ekipa Jedinstva nije uspela da sačuva sastav koji je osvojio prvenstvo države. Branislav Barbul je zbog povrede prestao da trenira, dok je pouzdani Oto Budai napustio klub.

No i pored toga u nešto podmlađenom sastavu Novobečejci su sa uspehom prebrodili kvalifikacione turnire i ponovo izborili pravo da na finalnom takmičenju brane titulu.

Novobečejci ponovo preuzimaju organizaciju državnog prvenstva (22. novembra 1997. godine), a u finalu je pet ekipa. Pored domaćeg Jedinstva, ovog puta tu je i izuzetno jaki sastav zrenjaninskog Banata. Željezničar iz Inđije, Srem iz Sremske Mitrovice i Herkules iz Bača.

Sponzor
Interserver
85

Pomoć

Kontakt

060 013 01 01
salevidak@gmail.com

Poslednje postavljeno

Pišite nam...

vaše sugestije, predloge, ideje, komentare...