Prve apoteke na prostorima južne Austro-Ugarske (gde je i naš zavičaj pripadao) javljaju se sredinom i krajem XVIII veka. U Novom Sadu je osnovana 1740. godine, u Bečkereku (sadašnjem Zrenjaninu) 1784. godine, a u Senti 1818. godine. Dvanaesta po redu apoteka u Vojvodini bila je apoteka u Novom Bečeju koja je 1802. godine uvedena u registar, a nalazila se na glavnoj ulici, sadašnjoj adresi M.Tita broj 21. Od sredine XIX veka u njoj su radili Ferenc Bizek, Armin Bizek, kasnije apotekar Robert Turn i Deže Bizek. Kuća gde se stara apoteka nalazila bila je vlasništvo porodice Bizek sve do kraja Prvog svetskog rata. Godine 1922 kupuje je imućni vranjevački gazda Svetozar Veselinov da bi 1924. godine prodao Ladislavu Guloviću (1881 – 1967), apotekaru iz Osjeka. Interesantno je napomenuti da na drvenariji naše apoteke još i danas stoji natpis; „Utemeljeno 1798. godine”. Inače ta godina odgovara datumu prve apoteke u Bečeju (Starom). Po nekima, izuzetno vredan stilski nameštaj apoteke je u nekom vremenu prenet iz prve Bečejske apoteke i montiran kod nas, a postoji i mišljenje da je novobečejska apoteka bila filijala Bečejske od 1798 do 1802. godine, što je manje verovatno. Međutim, moguće je da je stara apoteka ipak utemeljena 1798. godine ali je zvanično otpočela sa radom tek 1802. godine. Apoteka i deo kuće se 1954. godine komfiskuje te postaje opštenarodna imovina. Kasnije postaje društvena svojina da bi tek 1974. godine bila uknjižena u korist Doma Zdravlja Novi Bečej.
Od apotekara koji su tokom ovih 210 godina radili u prvoj novobečejskoj apoteci pored pomenutih, od 1924. godine počinje sa radom Mr Ladislava Gulovića sve do 1962. godine, Draginju Koledin – Ekica (od 1956 do 1965. godine), i magistra Vera Kartel (od 1967. godine), koja je poslednja radila u njoj sve do preseljenja. Bizekovi i Gulović je tu i stanovao, što je u to vreme bila praksa, tako da su u bilo koje doba dana i noći obavezno otvarali apoteku radi izdavanje potrebnih lekova.
Sredinom osamdesetih godina XX veka apoteka se sa svojim prvobitnim nameštajem premešta u prostorije zgrade Dečjeg dispanzera, gde se i danas nalazi. Stilski nameštaj apoteke je postavljen po istom rasporedu kao u staroj apoteci, a kompletne radove je izvršio stolarski majstor Đerđ Farago.
Pored ove stare apoteke u jednom vremenu između Prvog i Drugog svetskog rata i za vreme okupacije postojala je i apoteka „Kod Svetog Đorđa” u kojoj je radio Mr Ph. Otto Kniesel. Ona se nalazila pored kuće Huga Rihtera, kasnije Save Zarića i Gliše Zelembabe, a bila je vlasništvo trgovca Đoke Radivojevića.
U Vranjevu je takođe u tom periodu postojala apoteka koja se zvala „Kod spasitelja”, a zgrada se nalazila na uglu ulica Svetozara Markovića i Josifa Marinkovića. Danas je ta zgrada u vlasništvu Stevana Pajića. U njoj je prvo, posle prodaje kuće u Novom Bečeju radio dr Deže Bizek, zatim Jožef Pajfer (Pfeifer József), a potom Mgr. Gliša Veselinov. Ova apoteka je prestala sa radom šezdesetih godina XX veka.
